Τι ζήτησα ο άνθρωπος..ένα "μπολάκι" με φυστίκια!

Για μια ακόμα φορά διαπίστωσα απόψε την απίστευτη άγνοια "marketing"΄από τους μαγαζάτορές Αθηνών και Πειραιώς.

Η διάθεση αρχικά όμορφη και χαλαρή να πιείς σαν άνθρωπός το ποτάκι σου. Η παρέα θεσπέσια! Αναρωτιέσαι βούνο ή θάλασσα (δεν μιλάω για το γνωστο.."παιχνίδι") και τελικά καταλήγεις στην θάλασσα λόγω καλοκαιριού. Μέσα σου γνωρίζεις οτι θα κάνεις μία μίνι εκδρομή 40χιλ. αλλά γρήγορα το ξεπερνάς! Μέσα και ΠΣΚ δεν λέει με τίποτα.

Φτάνεις ΕΟ και στο ύψος της Καβάλας ουρά 3χιλ..οκ παίρνεις την παράκαμψη και την πηδάς την φάση. Βγαίνεις στο λιμάνι και το μαγαζάκι που πράγματι είναι ονειρικό, σου φαντάζει σαν την "Ιθάκη του Καβάφη"! Αράζεις, ψάχνεις την σερβιτόρα, η οποία μόνη και "έρημη" με χέρια και με πόδια, εξυπηρετεί καμιά 40 άτομα. Το χεις το 20λέπτο "χαλαρά" και παραγγέλνεις το ποτάκι σου! Η σερβιτόρα "θυμωμένη" και με ύφος 100 καρδιναλίων παίρνει την παραγγελία σου, λές και δεν είναι η δουλειά της και σαν να σου κάνει χάρη που είσαι εκεί!

Πίνεις, γουστάρεις και βασικά ξεδιψάς..αλλά ξεροσφύρι! Λές οκ, δεν παίρνω και ένα 2ο ποτάκι, στο φέρνει ..και κάνοντας την λάθος ερώτηση διαπιστώνεις όχι μόνο αντιεπαγγελματισμό αλλά και την απίστευτή τσιγγουνιά (ας πούμε ορισμένων) μαγαζιών Αθηνών και περιχώρων..μήπως μπορείτε να μου φέρετε ένα μπολάκι με φυστίκια;

Η σερβιτόρα με βλέμμα "τζουντόκα" απαντάει ..δεν έχουμε φυστίκια..μήπως θα θέλατε κρύο "αγγουράκι" με ξύδι;

Εκεί αφού έχουν περάσει 1000 σκέψεις από το μυαλό σου (..που σε ρε στοά Μαλακοπής, θα ρθεί ο "φουσκωτός" από κάτω και τα "ρέστα") απαντάς με ύφος ξαφνιασμένο..άσε είμαι αλλεργικός στο αγγούρι.

Πείτε μου τί ζήτησα σ αυτή την πόλη (για πολλοστή φορά)..ένα μπολάκι με φυστίκια!